Tomasz Garstka
Psycholog, absolwent UW. Szkoleniowiec w Fundacji Wsparcie i Rozwój. Członek Klub Sceptyków Polskich (organizacji non profit zrzeszonej w European Council of Skeptical Organisations – ECSO), którego celem jest upowszechnianie rzetelnej psychologicznej wiedzy naukowej i ujawnianie działalności pseudonaukowej. Odbył 2-letni staż szkoleniowy w Specjalistycznej Poradni dla Dzieci i Młodzieży z Rodzin Dysfunkcyjnych OPTA. W zakresie psychoterapii szkolił się w Instytucie Psychoanalizy i Psychoterapii (IPP) oraz Studium Psychoterapii Analitycznej (SPA). Ukończył też kurs „Edukacja seksualna i profilaktyka AIDS” w Stołecznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej TOP. Pracował jako socjoterapeuta dzieci i młodzieży (m.in. w Ośrodku Profilaktyki Uzależnień i Socjoterapii OPUS), do 2004 roku jako psychoterapeuta psychoanalityczny osób dorosłych (m.in. w NZOZ Lecznicy EURO-MED., NZOZ Poradni Rehabilitacji Neurologicznej „Aga”, prywatnym Ośrodku Psychoterapii Analitycznej „Self”) oraz szkoleniowiec. Do dziś zajmuje się prowadzeniem szkoleń w zakresie umiejętności psychospołecznych. Autor ponad dwustu kilkudziesięciu artykułów adresowanych do nauczycieli, wychowawców, dyrektorów szkół, psychologów i pedagogów oraz rodziców dzieci w różnym wieku. W latach 1999-2014 publikował w czasopismach i poradnikach („Niebieska Linia”, „Prawo i płeć”, „Poradnik nauczyciela”. „Poradnik wychowawcy”, „Trudne sytuacje w szkole podstawowej”, „Trudne sytuacje w gimnazjum i szkole ponadgimnazjalnej”, „Atrakcyjne zajęcia świetlicowe i kółka zainteresowań”, „Twórcza szkoła”, „Nowa Szkoła. Skuteczne zarządzanie w praktyce”, „Menagement w przedszkolu”, „Poradnik sekretarza szkoły”, „Trendy. Internetowe czasopismo edukacyjne”). Od 2010 roku publikuje w tygodniku „Głos Nauczycielski”, a od 2013 roku w miesięczniku „Dyrektorze Szkoły”. Współautor (wraz z Michałem Kostrzewskim i Jackiem Królikowskim) podręcznika wychowania do życia w rodzinie dla poziomu gimnazjum „Kim jestem?” (2003) oraz poradnika (wraz z Jackiem Marszałkiem)„Nauczyciel na starcie” (2000). Autor książek „Opiekun nauczyciela: umiejętności psychologiczne. Poradnik” (2003), „Biblioteczka WDN – grupa w procesie Wewnątrzszkolnego Doskonalenia Nauczycieli” (2004), „Zasady prowadzenia rozmów z rodzicami. Poradnik dla nauczycieli”(2008), „Asertywność dyrektora przedszkola” (2009), „Filmiki i fotki internetowe nastolatków – niegroźna zabawa czy „zabawowa” przemoc” (2009), „Dzieci z rodzin dysfunkcyjnych w Twojej klasie” (2011), „Wybrane problemy dotyczące pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych” (2011), „Jak rodzić sobie z trudnościami przy zastosowaniu metod aktywizujących uczniów” (2011), Współautor książek: „Klasa jako grupa. Rozwój grupy” (2009; współautorka Katarzyna Leśniewska), „Kłótnia, plotka, obrażanie – jak radzić sobie z niewłaściwym zachowaniem uczniów?” (2010, współautorka Joanna Lisowska), „Jak być dobrym wychowawcą?” (2011; praca zbiorowa), „Współpraca z rodzicami w szkole” (2012; praca zbiorowa), „Przemoc w szkole: Metody pracy wychowawczej, przeciwdziałanie, skuteczna interwencja” (2012; praca zbiorowa), „Procedury postępowania w sytuacjach kryzysowych z udziałem dzieci” (2016; praca zbiorowa), „Świetlica Szkolna. Pomoce dydaktyczne” (2016, współautorki Joanna Bienia-Fijas, Katarzyna Stępniak). Jest także współautorem (wraz z prof. zw. dr hab. Barbarą Bokus) publikacji naukowej, pt. Toward a shared metaphoric meaning in children’s discourse: The role of argumentation („Polish Psychological Bulletin”, tom 40,nr 4, s. 193-203). Autor książki "Psychopedagogiczne mity. Jak zachować naukowy sceptycyzm w edukacji i wychowaniu?" (2016). Pracę szkoleniową z grupami rozpoczynał jako animator młodzieżowych liderów w Centrum Edukacji Obywatelskiej (1995-1997).W latach 1996-2009 współpracował z Centralnym Ośrodkiem Doskonalenia Nauczycieli [od 2010 Ośrodek Rozwoju Edukacji] w zakresie współtworzenia programów wybranych szkoleń dla nauczycieli, ich prowadzenia i przygotowania materiałów szkoleniowych. Od 1999 do 2002 roku prowadził zajęcia dydaktyczne na Wydziale Pedagogiki UW dla słuchaczy studiów Podyplomowych Studiów Kształcenia Umiejętności Funkcjonowania w Zawodzie Nauczyciela Przedszkola, Klas I-III oraz Wychowawcy Świetlic Szkolnych, a w latach 2003-2004 – konwersatorium z psychopedagogiki na studiach dziennych i zaocznych Nauczycielskiego Kolegium Języka Angielskiego UW. W latach 2012-2013 współpracował z Fundacją Promocji Zdrowia Seksualnego, gdzie m.in. prowadził jeden z modułów szkolenia edukatorek i edukatorów seksualnych. Od roku 2012 współpracował w różnych projektach z Warszawskim Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń (WCIES)oraz Mazowieckim Samorządowym Centrum Doskonalenia Nauczycieli (MSCDN). W latach 2012-2015 prowadził wybrane moduły kursów kwalifikacyjnych nauczycieli wychowania do życia w rodzinie, a w latach 2013-2014 wybrane moduły kursów z zakresu psychopedagogiki dla nauczycieli języka hiszpańskiego, organizowanych przez Mazowieckie Samorządowe Centrum Doskonalenia Nauczycieli (MSCDN). Jako osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim zaangażował się również w prowadzenie szkoleń dla osób z niepełnosprawnością ruchową, ich rodziców i kadr z nimi pracujących. Współpracował m.in. z Fundacją Aktywnej Rehabilitacji (FAR). Ma także doświadczenie w pracy szkoleniowej w biznesie. Szkolenie dla tej grupy klientów rozpoczął w 1998 roku. Prowadził głównie warsztaty z umiejętności psychospołecznych dla personelu kadr kierowniczych firm branży hotelarskiej i telekomunikacyjnej (komunikacja interpersonalna, radzenie sobie ze stresem w pracy, psychologia obsługi klienta, psychologia zarządzania zespołem). W swojej pracy i artykułach inspirował się psychologią humanistyczną i psychoanalizą, aż do czasu zmiany perspektywy na opartą na dowodach naukowych (ang. evidence-based). W roku 2007 powrócił do pracy z osobami borykającymi się z problemami psychologicznymi, lecz odszedł od dawnych metod pracy. W 2010 rozpoczął pracę terapeutyczną z pacjentami w NZOZ Specjalistycznej Przychodni „Prosen”. W tym też roku został członkiem Klubu Sceptyków Polskich. Zakończył pracę w przychodni w 2016 roku. Dziś koncentruje się na przygotowywaniu i prowadzeniu szkoleń, które bazują na potwierdzonej wiedzy naukowej i metodach o sprawdzonej efektywności.
mniej
więcej
